Аж байдлын өгүүллэг : Монгол эрийн ухаан. Эзнээ идсэн нохой. Шалдан хүүхэн. Хөвчийн нурууны хонь. Хагацал. Бурхан Буудай уул минь. Нулимсны үнэ. Найзаа чи хэнийг үдээв. Хүн. Хар Дамба. Сүүтэй эр. Хошин шог өгүүллэг : Өлсгөлөн. Чи эхнэртэй шүү. Даргын асуулт. Инээж үзээгүй хүн. Торгох дур. Нуусан ном. Бариач тарвага. Нутгийн шувуу. Жанжны шагнал. Чихгүй болсон түүх. Өвчүү өвөрт, өгөр шаахай тогоонд. Хулгайч. Малгай шүүрсэн шөнө. Тамхи татдаггүйсэн бол. Хайрын төмс. Банаг буланд. Баримтат өгүүлэг : Амь эрсэн *хүн * сум. Уулс түшсэн заяа. Зэрэглээн дунд тэмээ торолзоно. Ул Дамбийжаагийн тэмээг хариулж явжээ. Зээрнээс хурдан Сүрэн ах. Баруун чих эзнээ үгүйлнэ. Цээжээрээ нэвт буудуулсан өвгөн. Хувилгаан ламын чадал. Чөтгөрийн охин. Онолт баяны олон адуу. Авга ламын тарнитай шороо. Хохимой толгойн эрхи. Мухар Пунцаг. Домог өгүүллэг : Хүчтэний тулалдаан. Тахийг номхруулж чадсангүй. Хонь манасан тухай. Тарвага агнасан нь. Морь хулгайлсан нь Амиа аварсан нь. Хүн-хар гөрөөсийг барьсан нь. Үхсэн хүн амилсан нь. Хувинтайоно. Ханийн асрамж. Чононуудын аян. Үхтэл үр харам. Чоно цэцгэн дээр гишгэдэггүй. Тэмээ унасан чоно. Эсгий оймсоо үнэг бологн хувилгав. Чонотой тулалдсан Мөөг бүсгүй. Хүний махан борц идээд галзуурав. Амилсан хохимой толгой. Төлгөн чинээ цагаан аалз байжээ. Өндөр Өнцийн нисдэг гэрэл. Мянган хоньтой болгодог хад. Бөх Онхуудай. Хатан Хайрхан. Сартагтайн домог. Үлгэр өгүүллэг : Өөшөөхүү. Шуламсын хүү Шааман. Мөнгөн бишгүүр. Ягаан дуран хүү. Хүүхдийн өгүүллэг : Аянга. Тэмээ уул. Нохой. Цайны дээж. Бугын гомдол. Авга ах, циркийн хүрэн морь хоёр. Эвэртэй хүн. Эх. Тахин халиун. Дэгдээхэйн аян. Гэрийн хичээл. Унага тамгалав. Нүдний хар шил. Сонгино. Аргат бяцхан муур. Хүлэг морь ижилдээ. Ядам гуайн яриа. Элсэн хуягт. Хэн нь баян бэ? Бэлтгэл ангийн Буянаа хүү. Жижигхэн Болдоо. Анчин. Алим. Ай хөөрхий Сүнжидмаа. Хүний алагхан үр. Утга, уянгын шүлэг : Бодлын мөнгөн хэлхээ. Зохиолч нөхдөдөө зориулсан уянгын бодрол. Сайхан найз Жагдалын Лхагваадаа. Өвөрмонголын зохиолч б.лигдэнд. Нүцгэн биеийг илбэхүйд. Сэрүүн Алтайдаа хайртай хүү. Яруу найрагч Тангадын Галсанд. Аав минь. Эх газрын чулуу. Өглөө. Сүнсээ дуудахуй. Нутгийн өглөө сайхнаа. Хээр морь минь. Жаргалантын гол. Аав л ээжийн нутаг. Хагацал. Эхийн хэвлийд ирсэн унага. Ингэн буйлаан. Цэвэрлэгч. Бага нас минь. Атаархал. Хүний амьдрал. Сарыг хөөж зүтгүүлнэ. Тугалчин хүү. Гэрийн наранд утас нийтгэнэ. Сүнс удмаа таслахгүй. Авгын мөнгөн дөрөө. Цахиур хайрхандаа мөргөмүү. Ээж минь дээ. Шагай хээр. Санан санагалзана. Бурхны шувуу иржээ. Гэнэ гөлөг. Хэрээ чоно хоёр. Сайхан муухайн хослол. Хадлан Ханхар хоёр. Жинд явлаа. Намар. Чулуун арслан. Сэтгэлээс уяатай нутаг. Төрсөн нутаг төрүүлсэн ээж минь. Ээж. Зүүдэн буян. Алтан намар. Бүжинхэй дэгдээхий хоёр. Аян замын шүлэг : Эзэн Чингисийн удам. Жаргал эдлэн шүлгээ бичиж сууна. Үс сэмлэн асгарна. Хулсан ой. Фүжи уул. Нандин дэвтэр. Уулын гол. Уб-аас Москва ороход. Арбатын гудамжинд. Сибирьт бичсэн шүлэг. Богино мөрийн хэлхээ. Дууль : Эх. Найраглал : Д.Пүрэвпдоржийн Сэгс цагаан богд найраглалын хариу /Оюутан залуугийн захидал/ Намтар дурсамж : Ложоогийн Ширчин миний гурван үеийн намтар. Амьдралын минь утга учир, нандин шүтээн минь байлаа. Эрхэм найзын тухай дурсамж. Л.Ширчиндээ. Л.Ширчингийнхээ гэгээн дурсгалд. Нагацаа дурсахуй. Ухраагүй хүсэл сэтгэл. Нэхэн санахуй.